Het was op 6 april de eerste mooie lentedag van dit jaar. Wat zeg ik, het leek wel zomer! De terrassen in Delft zaten vol en bij ijssalon De Lelie stond de rij tot ver over de brug.
Op een andere plek in Delft, bij Cultureel Centrum OPEN, zaten mensen rustig te lezen of te praten onder het genot van een kopje koffie. Plotseling werd een lied ingezet. Vanaf de trap klonk: “I got my ticket for the long way round, two bottles of whiskey for the way.” Al snel stroomden andere zangeressen toe: “and I sure would like some sweet company-y, I’m leaving tomorrow, whatta you say?” Een swingende dirigent leidde het geheel. Terwijl we een stukje zongen van deze “Cup song” (van Heloïse Tunstall-Behrens en Luisa Gerstein) kwamen mensen vanaf verschillende kanten kijken naar onze flasmob!
Kort daarna werden ook mensen op de Markt verrast en ook nietsvermoedende bezoekers van café de Oude Jan. Hiermee maakten we reclame voor ons concert van die middag in de prachtige Oude Kerk. Hartstikke leuk om te doen en gaaf om de verbaasde en enthousiaste reacties van de toeschouwers te zien!
Na deze heerlijke ‘opwarmers’ konden we even de stad in om een lekker broodje te scoren, waarna we ons naar de Oude Kerk begaven. Terwijl ons publiek al klaar zat zongen wij wat stukjes om te wennen aan de locatie. Al gauw merkten we dat het even wennen was om te zingen in die grote ruimte. Het bleek handiger om wat dichter bij elkaar te staan dan we gepland hadden.
Toen konden we van start. We trapten af met ‘Winter’ van Tori Amos om te vieren dat de winter voorbij is en de lente begonnen. Daarna zongen we “Yesterday” van Paul McCartney en John Lennon. Dit werd gevolgd door een medley van Eurovisie songfestival-liedjes. Naast onze trouwe fans kwamen steeds meer andere bezoekers van de Oude Kerk op ons geluid af. De galm in de kerk voegde een extra dimensie toe aan onze zang. We zongen verder onder andere “Oceaan” van Racoon en “Sweet Goodbyes” van Krezip. Ook dirigent Hans Cassa zong een lied: het ontroerende “Anthem” uit de musical Chess. Hierbij werd hij begeleid door Susan op de piano en deels door het koor.
Na “Memories” en het romantische “How deep is your love” met een solo van Edith sloten we af met het krachtige “You don’t care”. De laatste zin “You don’t care, you don’t care! You don’t care, you don’t care, you don’t ca-a-are!” bleef nog lange tijd nagalmen. Wauw!
Daarna vroeg Hans het publiek om de ogen te sluiten. Hij kondigde “Once You” aan van Jacob Collier, één van zijn muzikale helden. Iedereen was stil van deze toegift, totdat het tijd was voor een daverend applaus!
Dat was heerlijk. Tijd om met elkaar en vrienden en familie na te genieten op een zonnig terrasje!
