Op 13 december trad Singalicious op tijdens Lichtjesavond in Delft op het terras van Café de Wijnhaven. De sfeer in de stad was gezellig. De prachtige verlichte kerstboom op de markt, de lichtjes boven de straten en de grachten. De geuren van warme wafels, oliebollen, poffertjes, glühwein en warme chocolademelk dreven langs. Er waren dan ook veel mensen naar de stad gekomen.
We verzamelden in hartje centrum bij Lot thuis voor omkleden, erwtensoep en inzingen. Onze outfits bestonden uit warme jassen en sjaals, goed passend bij de winterse temperatuur, maar dan wel in donkere tinten met rode accenten om er een mooi ‘kerstig’ geheel van te maken.
Daarna was Singalicious klaar voor het optreden! We stonden knus bij elkaar onder de overkapping (met warmtelamp!) bij café de Wijnhaven. Partners, kinderen, vrienden en ander publiek stonden al klaar om te luisteren.
Hans leidde het optreden in en nodigde het publiek uit om mee te zingen als ze de liedjes kenden (maar dan niet al te hard…). Ook gaf hij aan dat we geen kerstliedjes zingen zoals veel van de andere koren die avond, maar wel liedjes die passen bij de sfeer en één ‘echt’ kerstliedje.
We trapten af met Yesterday van de Beatles. Een heerlijk melancholisch nummer. Dit werd gevolgd door het slaapliedje Hushabye mountain. Al wiegend zongen we over ‘boats that will fly your troubles to sea’.
Lot, Claire en Iris schreden naar voren voor hun ‘three degrees’ act voor het nummer When will I see you again. ‘Oehoe, aahaa…’. Ook een heerlijk nummer met lekker drama: ‘Will I have to suffer? And cry the whole night through?’ Daarna volgde een a capella liedje voor ‘those who are six feet underground’. Een ode aan een begraafplaats: No one knows I’m gone’
Er stroomde steeds meer publiek toe en er werd lekker mee gedanst. De sfeer zat er goed in!
Toen zongen we Make you feel my love van Bob Dylan, in een prachtig arrangement. Met rustige stukken (‘I go crawling down the avenue-u-u-u’) afgewisseld met krachtige stukken (‘You ain’t seen nothing like me ye-e-et!’).
En, daar was hij dan, ons kerstnummer: ‘Oh the weather outside is frightful, but the fire is so delightful. Since we’ve no place to go-o, let it snow, let it snow, let it snow!’ Daarna volgde het liefdesliedje How deep is your love met een prachtige solopartij van Edith. ‘Lah-da-da-da oehoeoe, I know your eyes in the morning sun, I feel you touch me in the pouring rain…’. We sloten af met de kerstgroet We wish you a merry Christmas.
Er waren ook oude bekenden onder het publiek, zoals oud-dirigente Hannah.
Na een daverend applaus wendden wij ons met een tevreden gevoel tot de glühwein en het lekkers. Tot in de kleine uurtjes hebben we nog nagenoten.
Kijk ook nog even naar de compilatie die LOT of IIlustrations & Design heeft gemaakt !
